i8 تنها ۱۴۹۰ کیلوگرم وزن دارد که این وزن کم به واسطه سیستم تعلیق آلومینیومی و ساختار بدنه فیبر کربنی آن است. مواد اولیه فیبر کربن از خاور دور به دست می آید و در آمریکا پس از طی فرآیندهایی به فیبر کربن تبدیل شده و آخر سر در آلمان به شکل پنل های به کار رفته در بدنه خودرو در آورده می شود.

 

بی ام و در پیشرانه هیبرید (eDrive) این خودرو از تمام تجارب گذشته خود در موتور سازی بهره برده. موتور تزریق مستقیم سه سیلندر i8 یک و نیم لیتر حجم دارد و به توربوشارژ مجهز است. نیروی ۲۳۱ اسب بخاری آن به چرخ های عقب منتقل می شود. در کنار آن یک موتور الکتریکی ۹۶ کیلووات وظیفه گرداندن چرخ های جلو را بر عهده دارد و به گفته بی ام و کل سیستم پیشرانه در مجموع ۳۶۲ اسب بخار توان تولید می کند تا به گشتاور ۵۸ کیلوگرم بر متر برسد.

 

در کنار گیربکس اتوماتیک و ۶ دنده این خودرو چیزی به نام سیستم انتقال اتوماتیک دو مرحله ای کار گذاشته شده که مربوط به موتور الکتریکی وسیله می شود. این سیستم پیچیده حرکتی که منابع نیروی متفاوتی برای هر محور در نظر گرفته مسلماً به یک کنترل کامپیوتری قوی نیاز دارد تا تقسیم بار را به درستی انجام دهد. همچنین وقتی از توان هردو موتور استفاده شود به خاطر چرخش هر چهار چرخ لازم است تعادل وسیله نقلیه برقرار بماند که این همه اینها را همان کنترلر کامپیوتری انجام می دهد.

 

BMW i8 ظرف ۴.۴ ثانیه از حالت ایست به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می رسد و با هر لیتر بنزین ۴۰ کیلومتر را طی می کند. باتری های لیتیوم یونی آن در صورت اینکه فقط از موتور الکتریکی استفاده شود کفاف پیمایش ۳۵ کیلومتر را می دهد. حداکثر سرعت خودرو در این حالت به ۱۲۰ کیلومتر در ساعت می رسد.

 

راننده می تواند از بین سه وضعیت الکتریک، دوگانه و اسپورت یکی را انتخاب کند که سومی بیشترین قدرت را تولید می کند. بی ام و فناوری های دیگری هم در i8 تعبیه کرده که چراغ های لیزری و چرخ های فیبر کربنی از آن دسته هستند.